Verhalen uit de bergzomer

De sterren van de hemel halen

Zelfs de machtigste bergtoppen van de Alpen lijken na zonsondergang opeens heel klein. Want de nacht openbaart het waarschijnlijk imposantste natuurlijke  schouwspel van het Zillertal: de sterrenhemel.

Daar, ik zag er toch net een? Ja, en daar nog een, heel fel en duidelijk te herkennen! Vallende sterren horen zonder twijfel bij de mooiste fenomenen aan de nachtelijke hemel. En als je gelooft dat je een wens mag doen als je er een ziet, kun je tijdens de zomervakantie in het Zillertal één ding maar beter niet zijn: iemand die niets meer te wensen heeft. Vroeger dachten de mensen dat de lichtstrepen aan de hemel “afval” van de sterren waren. In het Duits is een vallende ster namelijk “Sternschnuppe” en een “Schnuppe” is het opgebrande gedeelte van een kaarslont, dat bij het inkorten vaak nog gloeiend op de grond viel. Tegenwoordig weten we dat vallende sterren piepkleine steenbrokjes uit de ruimte zijn, die in de aardatmosfeer terechtkomen en bij het verbranden heel even oplichten. 

Tot wel 100 vallende sterren per uur

Bijzonder veel van deze minimeteoren zijn elk jaar weer medio augustus te zien, als de zogeheten Perseïdenzwerm zijn hoogtepunt bereikt. Daarvoor heeft men geen speciale uitrusting nodig, enkel een goed observatiepunt: met zicht op de hemel rondom, ver weg van de lichten van grote steden. In het Zillertal zijn de omstandigheden voor de vallendesterrenjagers dus ideaal – vooral op heldere en wolkenvrije nachten.

“Drie uur na zonsondergang
reikt het zicht ver de  
Melkweg in.”

Welterusten in de hoogte

Het Zillertal staat bekend om zijn donkere nachtelijke hemel en de geringe lichtvervuiling, waardoor het een populaire bestemming is voor sterrenkijken en astrofotografie. Wie bij het sterrenkijken zo dicht mogelijk bij de hemel wil zijn, heeft de mogelijkheid om op de berg te overnachten, waar tal van schuilhutten voor te vinden zijn. Deze hutten hoog in de Alpen bieden wandelaars een knusse accommodatie en heerlijke gerechten. Als het eenmaal donker is geworden heeft men vanaf hier een spectaculair zicht op de oneindigheid van de Melkweg. Drie uur na zonsondergang is het trouwens het donkerst.

Bergvuur met symbolische kracht

Een ander lichtgevend spektakel is te zien als de langste dag wordt opgevolgd door de kortste nacht: hoog in de bergen worden bergvuren aangestoken, een middeleeuwse traditie die niets van haar magie heeft verloren. Op sommige plekken ziet men ook Herz-Jesu-vuren in de vorm van harten of kruizen. Dat gaat helemaal terug naar 1796, toen de oorlog tegen Napoleon het land Tirol trof. Om te kunnen communiceren met de landgenoten die ver weg zaten, werden op bergtoppen signaalvuren aangestoken. Alle vuren hebben tegenwoordig één ding gemeen: ze worden uitsluitend door specialisten aangestoken.

Foto's: Christoph Johann, Flo Smith, Thomas Pfister, Tom Klocker

Zillertal tijdschrift voor het hele jaar 2024

Noch mehr Geschichten aus dem Zillertal

Der perfekte Begleiter für deinen Urlaub: Im Sommer und im Winter